28 Temmuz 2016 Perşembe

Halk Yönetime El Koydu!!

15 Temmuz....

Öyle sadece demokrasi bayramı, şehitler günü diye adlandırılınca gönüllere su serpilmiyor aslında.

15 Temmuz.... Askerliğini rütbeli olarak yapmış olan bazılarımızın bile bu kadar çok kurşun sesi duymadığı, barut kokusu hissetmediği bir gece çünkü.

15 Temmuz.... Misafir ağırladığınız salonununuz ortasından savaş uçaklarının geçtiğini hissettiğiniz, F16'ların üzerindeki mühimmatları çıplak gözle gördüğünüz bir gece...

Ama en önemlisi 15 Temmuz.... Halkın artık bazı yanlışlara dur dediği bir gece oldu / olmalı / olacaktır.

1 Mart 2016 Salı

Bir Salep Hikayesi

Gurme diye tabir edilecek bir damağım yok. Yemeyi, yemek için gezmeyi severim sadece. Damağa leziz gelen lezzetleri ise unutmam. Fırsat buldukça bu lezzetleri yeniden tatmak için yol kat eder, vakit ayırırım. Salep de bu lezzetlerden biridir.
Kış ayı geldi mi iki şeyi aramaya başlar aklım. Biri tabi ki kestanedir, soğuk akşamların güzel ve özel lezzetlerinden biridir kestane. Kaliteli kestane bulursanız evde de yapılır ve lezzetine varılır kestanenin; ama salep öyle değildir. Salep biraz daha lezzetini mekanlardan, sunumdan, sütün kalitesinden, malzemesinin özelliğinden alan bir lezzettir. Fırsat buldum bu kış Ankara’daki önde gelen salep mekanlarını gezdim ve denedim. Kendi çapımdan en başarılı gördüğüm ilk üçü ise aşağıda kısaca değerlendirdim.

28 Şubat 2016 Pazar

Cerattepe'den Artvin'e Yaşasın Doğa

Öncelikle aşağıdaki satırları yaklaşık iki hafta önce karalamaya başlamıştım. Bazı teknik nedenlerden dolayı yayınlamak anca bugüne nasip oldu. Tabi gün bu gün olunca bazı gelişmeler içeriğe yönelik değişikliklere neden oldu; ancak özü, amacı, hikayesi hep aynı kaldı. Doğa kaldı. Artvin kaldı. Artvinli kaldı...
Artvin; dağların arasında yamaçların düzlüklerindeki, yamaçlarda nasıl düzlük olur onu siz hayal edin, şehir. Artvin; insanından çok doğasının, doğasından önce insanının konuşulduğu şehir. Artvin; zorlukla mücadelenin, zorluklara hükmetmenin, hükmederken her şeye rağmen mutlu olmanın, okuyabilmenin, okutabilmenin, en önemlisi huzur ve sükunetin şehri. Artvin; daha on yıl önce Türkiye'nin en çok okunan ulusal gazetelerinde "Kapısına Kilit Vurulmayan İlçe" haberinin yapıldığı şehir. Artvin; "tanıtım ve imkan olsa Alp'lere gidenler Kafkasöre gelir", "Mersivan yaylalası varken Davos da neymiş" dedirten, denilen şehir.

Zekâ Ürünü Esprilerden Bip, Bipppp, Biiiipppppp’e Nasıl Evirildik?

Televizyon; sanki ülkemizin şımarık çocuğu. Yerinde durmayan, her gün yeni bir vukuatı olan, kontrol edilemeyen, kontrol edilmeye cesaret dahi edilemeyen gücün adı televizyon. Şöyle koltuğunuza yaslanıp ki artık özel TV koltukları var, kumandasını elinize aldığınızda ona hâkim olduğunuzu düşündüğünüz; ama aslında sizi avucunun içine almış kıpırdamanıza müsaade etmeyen, canınızı yakacak kadar sıkan, sıkarken acı hissettirmeyen, özünde acıtırken güldüren, güldürürken neye güldüğünüzü bilmediğiniz uyuşma hali… Televizyon; yarınlarımız olan çocuklarımızın annesi, babası, akıl hocası, evdeki bakıcısı….

14 Şubat 2016 Pazar

11 Şubat…

Bugün 11 Şubat. Aslında bir tarih 11 Şubat, öncesini sonrasını bilemediğimiz zaman içinde bir an, bir gün. 11 Şubat, kimileri için bir hatıra, bir özlem. Kimileri için acı, keder, bir son, öyle bir son ki geride kalanların dimağlarından silinmeyen gözyaşı. 11 Şubat, benim için ise bir başlangıç, doğum, gözlerini dünyaya açmış olmanın adı.

Yeni Ve Son Kez Anayasa

Bu satırları Başbakan Yardımcımız Sayın Yalçın Akdoğan’ın hafta sonu dinlediğim bir konuşmasından esinlenerek karalıyorum. Sayın Akdoğan belki muhalefeti muhatap alarak sesleniyordu ama olumlu eleştirilere, fikirlere açık olduklarını belirtiyordu. Bende kendi dünyamda fikirlerimi belirtmek en azından yarın geriye dönüp baktığımda kendimi teyit edecek bir çalışma yapmış olmak istiyorum. Aslında üniversiteden kalma bir şeyler karalama alışkanlığımı sürdürmeye çalışıyorum.

Ne “Osmanlı”ymış, Yüz Yıl Sonra Bile Sömürenler Var

Aşağıdaki satırlar bir kaç kişiye yönelik yazılmış olduğundan satırlardaki mesajların muhatabı olmayan arkadaşlarım kusuruma bakmasın ama eğer metnin sonundaki iki satırı okursalar makalenin yazılma amacını anlayacaklardır. Sonra metnin tamamını okuyup okumamak kendi taktiriniz.